Roman Grzegorz (KBS Głogów) – Kilka słów o historii Bractwa Głogowskiego

Kilka słów o historii Bractwa Głogowskiego

Powstanie i początki

O momencie powstania Głogowskiego Bractwa Strzeleckiego nie wiadomo niczego pewnego. Można przyjąć, że początki bractwa sięgają XIV wieku, kiedy to w wielu miejscowościach Śląska powstały bractwa strzeleckie.

Pierwszym znanym dokumentem jest zarządzenie rady miejskiej w Głogowie z roku 1390 o ochronie bram i wież Głogowa, które mówiło co następuje: „Straże te pełnić winni rzemieślnicy: rzeźnicy przy Bramie Szpitalnej, piekarze przy Bramie Polskiej, szewcy i garbarze przy wrotach młyńskich, kowale w wieży wartowniczej, gdzie mieszka pasterz (duchowny), krawcy u zakonnic, kramarze i kuśnierze przy siedzibie biskupa”.

W innym dokumencie z 1511 roku – kroniki miasta, dowiadujemy się, że w „bractwie kuszniczym” sporządzono „kura”, który ważył 23 łuty srebra. Mowa tam również o ważącym 44 łuty srebrnym łańcuchu, na którym miał być prawdopodobnie zawieszony kur i podarowane przez królów tabliczki i dukaty. A więc już przed rokiem 1511 musiało istnieć w Głogowie bractwo strzeleckie.

Głogowski spis królów kuszniczych sięga od roku 1513 do 1628. Pierwszym „królem” był Andreas Pachal, a ostatnim został Georg Schneider.

W roku 1549 po raz pierwszy w kronice Bractwa król kurkowy strzelający z broni palnej został odnotowany obok króla strzelającego z kuszy. Był nim sukiennik Valentin Mache. Od tej chwili do roku 1628 zawsze dwóch strzelców otrzymywało godność królewską, pierwszym i ważniejszym był jednak król strzelający z kuszy.

W roku 1627 zaginęła ptasia żerdź, przez to w kolejnych latach strzelano „z muszkietu do łabędzia”, a następnie do sylwetki człowieka.

Od XVI wieku na Śląsku odbywały się  (krajowe) otwarte zawody strzeleckie, które w Głogowie przeprowadzono w latach 1569, 1607 i 1609.

Pierwsza połowa XX wieku

Szczególny rozkwit głogowskiego strzelectwa nastąpił w pierwszej połowie XX wieku kiedy to w uznaniu zasług dla rozwoju ruchu strzeleckiego głogowianie zajmowali najwyższe stanowiska kierownicze w Niemieckim (Śląskim) Związku Strzeleckim. Przywódca bractwa Linke był w latach 1904-1912 przewodniczącym tego Związku. Po jego śmierci w roku 1912 przywódca bractwa, członek starszyzny miejskiej Bautz też został wybrany na przewodniczącego Związku. Podobnie jak Linke i Bautz kolejnym wielce zasłużonym przywódcą ruchu strzeleckiego był członek głogowskiego bractwa, mistrz piekarski Heimhold Sachse jako mistrz Związku Strzeleckiego.
Wysokie stanowisko w śląskim ruchu strzeleckim przypadło również członkowi bractwa Fritzowi Kilianowi. Został on powołany na stanowisko przywódcy okręgowego strzelców dla całego obszaru Dolnego Śląska. Jego zastępcami na tym stanowisku byli członkowie bractwa Gaertner i Herdzina.
W tych warunkach nie było rzeczą dziwną, że z szeregów bractwa wywodzili się mistrzowie strzeleccy dużego formatu  i o wielkich możliwościach. W latach 20-tych byli to: Szymanski, Skarupski i Poseiner, znani w kręgach strzeleckich całego Śląska jako „Schi-Ska-Po”.
Mistrzowie ci zostali w latach 30-tych zastąpieni przez jeszcze lepszych strzelców. Byli to między innymi: Kantner, Gaertner, Kilian, Steiner, Bender, Rauh, Hampf, Schubert i Herdzina, znani i cenieni na całym Śląsku. Wilhelm Herdzina zaliczał się poza tym do najbardziej opromienionych sukcesami przedstawicieli bractwa. Nigdy nie opuścił żadnych większych zawodów strzeleckich, bez względu na to gdzie się one odbywały. Był takim „złym wilkiem” na wszystkich strzelnicach. Ziegenhagen i Herdzina pojechali nawet na 20-te związkowe zawody strzeleckie do Lipska. Nie dawano im jako typowym outsiderom żadnych szans na sukces. A oni powrócili do domów uwieńczeni laurami zwycięzców wraz z wieloma nagrodami rzeczowymi i pieniężnymi. Potrafili stawić czoła całej europejskiej elicie strzelców.

GSL 12503 II
Zarząd Głogowskiego Bractwa Strzeleckiego 1913 roku. Od lewej do prawej: (siedzą) rentier Sachse, kupiec Wildner, kupiec Steifling (król kurkowy), radca miejski Bautz, mistrz piekarski Hackemeyer (wicekról), kapitan Reichswehry Kutzner, kupiec Feder; (stoją) kupiec W. Tschacksch, dyrektor kasy oszczędności Steinkopf, kupiec W. Scholtz, mistrz załadunkowy Olbrich, mistrz rymarski F. Müller, starszy sekretarz Peipert, mistrz piekarski Karl Krause.

Rok 2008 – reaktywacja bractwa

Utworzenie, a właściwie reaktywowanie po 63 latach nieobecności w Głogowie Bractwa Strzeleckiego nastąpiło w dniu 22 kwietnia 2008 roku. Grupa inicjatorska składała się z 20 osób, z czego 16 podjęło działalność w Bractwie.
W tym okresie zarząd składał się z następujących osób:
Marek Baraniak (Prezes – Hetman Bractwa), Roman Grzegorz (I Wiceprezes – Kanclerz Br.), Dariusz Jandziak (II Wiceprezes – Kanclerz Br.), Karol Skowroński (Sekretarz – Strażnik Br.), Marek Wrona (Skarbnik – Strażnik Br.), Włodzimierz Chojnacki (Strzelmistrz – Strażnik Br.), Marek Wójcik (Chorąży – Strażnik Br.).

Początkowo przyjęto nazwę Głogowskie Bractwo Strzelców Kurkowych i pod taką nazwa zostało zarejestrowane 28.10.2008 roku w Rejestrze Sądowym, a na przełomie roku 2010-2011 zmieniono ją na Głogowskie Towarzystwo Strzeleckie Bractwo Kurkowe.

Ważnym wydarzeniem tego okresu było przyjęcie naszego bractwa z dniem 3.04.2009 roku w poczet członków Zjednoczenia Kurkowych Bractw Strzeleckich Rzeczypospolitej Polskiej.

Rok 2011 był szczególnym rokiem dla Naszego Bractwa. 500 lat wcześniej ufundowano kura i łańcuch królewski. Podkreślając charakter tej rocznicy postanowiono 3 września zorganizować pierwsze zawody Królewskie nowej ery połączone z wyborem Króla Kurkowego. Celnością oka wykazał się Marian Chudziński zajmując pierwsze miejsce, drugie miejsce zdobył Marek Wójcik (Chorąży Bractwa), a trzecie Wiesław Borecki. W następnym roku Królem Kurkowym został Marek Baraniak – Hetman Bractwa.

Bractwo to nie tylko dążenie do powszechnego rozwoju i popularyzacji strzelectwa, to także organizacja życia towarzyskiego, zapoznawanie z historią i tradycją oręża polskiego, krzewienie świadomości patriotycznej.
Jednym z ważniejszych takich wydarzeń był wyjazd do jednostki pancernej w Świętoszowie. Uczestnicy mieli okazję  zetknąć się z najnowszymi osiągnięciami współczesnej broni pancernej.

Rok 2013 przynosi nam kolejną wielką rocznicę – 500 lat istnienia Bractwa licząc od wybrania w 1513 roku pierwszego Króla Kurkowego. W poprzednich wiekach właśnie ten rok traktowany był jako oficjalna data powstania Bractwa.
W klasyfikacji generalnej jubileuszu najlepszymi strzelcami, uzyskując największą liczbę punktów zostali Roman Grzegorz (108 pkt.), Sławomir Wolff (102 pkt.) jednocześnie zdobywca Pucharu Bractwa, Marek Wójcik (98 pkt) – Król Kurkowy 2013.
Ostatnim strzelaniem w roku Jubileuszu było pierwsze w historii Bractwa strzelanie Żniwne, w którym zwyciężył i uzyskał tytuł Króla Żniwnego Roman Grzegorz. On też w latach 2014 i 2015 piastował godność Króla Kurkowego Bractwa.

Król Żniwny AD 2013xx
Król Żniwny AD 2013

W roku 2016 Bractwo liczy 26 członków a w skład Zarządu wchodzą następujące osoby:

Marek Baraniak (Prezes – Hetman Bractwa), Karol Skowroński (I Wiceprezes – Kanclerz Br.), Marek Wójcik (II Wiceprezes – Kanclerz Br. i Król Kurkowy na rok 2016), Wiesław Borecki – (Sekretarz – Strażnik Br.), Maciej Piotrowski (Skarbnik – Strażnik Br.), Włodzimierz Chojnacki (Strzelmistrz – Strażnik Br.), Robert Piróg (Chorąży – Strażnik Br.), Dariusz Jandziak (członek zarządu – Honorowy Hetman Bractwa) oraz Roman Grzegorz (członek zarządu – Honorowy Hetman Bractwa)

 

  • fragmenty z książki „500 lat z dziejów Głogowskiego Bractwa Kurkowego …”